Dag 2: 16-4-12

Een nieuwe dag na een korte nacht. Om 7.00 aan het ontbijt!! 7.30 de bus in.
Na een uitleg van onze geweldige gids, Devorah Geller uit Israël, over onze eerste stop gingen we de film Fiddler on The roof kijken. Na 3 uur bus zijn we eindelijk aangekomen in het deprimerende dorpje Tiktin. Dit was een sjtettel (oud joods dorp) dit bestaat niet meer tegenwoordig. We begonnen bij de sjoel van het dorpje.




De joden hadden in dit dorp hun vrijheid met hun eigen gemeente, zelfs hun eigen rechtbank en gevangenis. Toen mochten we de sjoel in en zo mooi hebben wij hem nog nooit gezien een sprookje waar iedereen een dienst zou willen volgen. De gebeden geschreven op de muren, de Bima zo prachtig en bijna koninklijk, de aron hakodesj adembenemend. De sjoel ligt een stukje onder de grond en werd alleen gebruikt voor de hoge feestdagen. Alle gebeden werden op de muren geschreven zodat iedereen de diensten kon volgen. De vrouwen gingen nooit naar sjoel maar hier wel. Vrouwen zaten achter de tralies maar dit is juist mooi. De sjoel is namelijk groter gemaakt voor de vrouwen, zelfs de muren zijn doorbroken om ramen voor de vrouwen te maken zodat ze alles goed konden volgen! De sjoel werd in 1642 gebouwd en staat hier wonder boven wonder nog steeds.












De stad was verdeeld in 2 delen, de christenen en de joden. De kerk was het centrum voor de christenen, de sjoel voor de joden.
Op 25 augustus 1941 moesten alle joden verzamelen behalve de zieken en de ouderen. Ze zouden allemaal gedeporteerd worden naar het ghetto, maar dit was (natuurlijk) niet waar. Voor ze het wisten omsingelden nazi trucks het dorp. De joden moesten een mars lopen, hun dood tegemoet. Mannen vrouwen en kinderen werden gescheiden. Ze moesten tijdens hun mars in het duits zingen dat de Duitsers de oorlog hadden gewonnen. Tijdens de mars werd de rabbijn als eerste neergeschoten. Ze vervolgden hun mars naar het Lopochova bos waar ze tegelijk werden neergeschoten en in de grote kuilen vielen, de massagraven. Wij hebben ditzelfde pad naar de graven gelopen in absolute stilte. 2700 joden zijn hier vermoord. Bij deze graven hebben wij een eigen ceremonie gehouden. Er werden stukjes voorgelezen, een lied geluisterd en zand uit Israël uitgedeeld door de gids om uit te strooien over 1 van de graven. Tijdens dit uitstrooien zette een andere groep het israëlische volkslied, het Hatikwa in. Kippenvel..? Nee. Een steen in onze maag..? Ja. Erets Tzion Jeroesjalajim...
















Onze volgende stop was Treblinka. Nadat we door opvallend veel dorpen zijn gereden verbazen wij ons allen hoe men hier kan wonen. Zo dichtbij... Het is een groot bos, niks is meer over van het kamp. De eerste stenen die we tegenkomen staan voor de grens van het kamp en het spoor.




Het Grijze platform aan het eind van deze stenen is het laatste stukje dat er nog over is van het kamp, hier stapten ze uit en gingen de joden de dood tegemoet. In Treblinka had je geen overlevingskans, dit was een vernietigingskamp. Bij aankomst moesten ze zich uitkleden, werden ze kaal geschoren en naar de gaskamers gebracht. Buiten werd muziek gedraaid zodat niemand het gegil kon horen. De zieken gingen naar een soort ziekenbarak, aangegeven met het teken van het rode kruis. Binnen waren echter geen ziekenbedden maar een massagraf dat in brand stond, hier werden ze neergeschoten en verbrand. Na een ondergrondse beweging/opstand hebben op 2/8/43 100 joden gevochten voor hun leven, 70 hiervan hebben de oorlog daadwerkelijk overleefd. Bijna 1 miljoen joden zijn hier omgekomen, waarom hebben wij geen wraak genomen? Waarom hebben wij alle nazi's na de oorlog niet eigenhandig afgemaakt? Wij hebben wel degelijk wraak genomen. Wij staan hier nu met zoveel joden van over de hele wereld, dit hadden de Duitsers nooit kunnen bedenken. Maar de overlevenden hebben voor genoeg nieuw leven gezorgd om dit mogelijk te maken.

De afbeelding met de stenen hieronder vertegenwoordigen alle plaatsen/steden van mensen die zijn omgekomen in Treblinka, dit zijn er in totaal 17.000!!!








Dit was een heftige dag voor iedereen. Slaap lekker en wederom bedankt voor het lezen. Tot morgen.

Liefs Xxx

Location:Tiktin en Treblinka